امام خمينى قدس سره نيز در حكم مسأله مى‌فرمايد:

بر هر كس كه مى‌خواهد به تجارت و ساير انواع كسب اشتغال ورزد، واجب است احكام و مسائل مربوط به آن را ياد بگيرد، تا صحيح آن را از فاسدش باز شناسد و از ربا سالم بماند و مقدار لازم، آن است كه حكم تجارت و معامله‌اى را كه انجام مى‌دهد در همان موقع انجام دادن- هرچند از روى تقليد- بداند. [1]

آداب خريد و فروش‌

تجارت و كسب، آداب ويژه‌اى دارد كه به پاره‌اى از آنها اشاره مى‌كنيم:

الف- مستحبات‌

1- ميانه‌روى در كسب مال به‌طورى كه آدمى نه كوتاهى كند و نه حريص باشد.

2- پذيرش بر هم زدن معامله در صورتى‌كه طرف مقابل از معامله پشيمان شود.

3- مساوات بين مشتريان در قيمت، به‌طورى كه ميان چانه زننده و غير آن فرق نگذارد؛ البته اگر به خاطر فضيلت و دين و مانند اينها فرق بگذارد ظاهراً اشكال ندارد.

4- جنس را براى خود كمتر بخواهد و (به ديگران) بيشتر و سنگين‌تر بدهد.

ب- مكروهات‌

1- تعريف كردن از كالاى خويش و بدگويى از جنسى كه مى‌خرد.

2- وارد در معامله ديگران شدن.

3- قسم راست خوردن در معامله.

4- معامله كردن در جايى كه عيب (جنس) در آن جا مخفى مى‌ماند.

5- قبل از همه براى معامله وارد بازار شدن و ديرتر از همه خارج شدن.

6- معامله با فرومايگان و افراد لاابالى.

7- سود گرفتن از مؤمنان، مگر در حال ضرورت يا درصورتى كه جنس را براى خريد

[1] - تحريرالوسيله، ج 1، ص 500، مسألۀ 21