امير مؤمنان على 7 نيز بيش‌ترين پاداش را براى كسى مى‌داند كه زمان عيادتش كوتاه باشد، مگر آن كه خود بيمار از او درخواست ماندن كند:

همانا پاداش عيادت‌كننده‌اى در پيشگاه خدا بيش‌تر است كه هنگام عيادت از برادر دينى‌اش، تنها اندكى نزد او بنشيند، مگر آن كه خود بيمار آن را دوست داشته، از او بخواهد (كه زمان بيش‌ترى را در كنارش باشد). [1]

[1]- فروع كافى، ج 3، ص 118، 119.