نام کتاب : احكام بيماران، پزشكان و پرستاران نویسنده : قاسمیان، حسن جلد : 1 صفحه : 32
از فرد ديگرى كمك بگيرد.
وضوى نيابتى اين گونه است كه شخص ناتوان خود نيت وضو
مىكند (و احتياط در اين است كه نايب هم نيت كند) سپس نايب صورت و دستهاى او را
مىشويد و براى مسح سر و پا اگر خود شخص مىتواند با دست خود مسح كند و اگر
نمىتواند نايب دست او را بگيرد و به سر و پايش بكشد و اگر اين هم ممكن نيست بايد
نايب دست خود را خشك كند، سپس از دست ناتوان رطوبت گرفته و با آن رطوبت، سر و
پاهاى او را مسح كند و بنا بر احتياط واجب در اين صورت كه نايب سر و پاهاى او را
مسح مىكند، اگر مىتواند تيمم هم بكند. [1]
تيمم شخص ناتوان توسط نايب نيز بدين صورت است كه نايب
دستهاى او را به زمين بزند و به پيشانى و پشت دستهايش بكشد و اگر اين ممكن نباشد
نايب دستهاى خود را به زمين بزند و به مواضع تيمم ناتوان بكشد. اگر شخص ناتوان
مجبور باشد در مقابل گرفتن نايب، اجرتى بپردازد، اگر چه اين اجرت چند برابر معمول
باشد، در صورتى كه بتواند و ضررى به حال او نداشته باشد، بايد اجرت را پرداخته و
نايب بگيرد. [2]
5/ 1- تحصيل طهارت افراد مسلوس و
مبطون
كسى كه مسلوس (بول او بىاختيار مىآيد) و مبطون (كسى
كه بىاختيار مدفوع او مىآيد) باشد و يا باد از او بىاختيار خارج مىشود به شرح
زير بايد تحصيل طهارت نموده و نماز بخواند: