كسى كه به خاطر عذرى نشسته نماز مى‌خواند، بايد براى ركوع به قدرى خم شود كه صورتش مقابل زانوها برسد و بهتر است به قدرى خم شود كه صورت نزديك جاى سجده برسد. [1]

تا انسان مى‌تواند نشسته نماز بخواند، نبايد خوابيده نماز بخواند و اگر نتواند راست بنشيند، بايد هر طور مى‌تواند بنشيند و اگر به هيچ وجه نمى‌تواند بنشيند بايد به پهلوى راست بخوابد و اگر نمى‌تواند به پهلوى چپ و اگر آن هم ممكن نيست به پشت بخوابد به طورى كه كف پاهاى او رو به قبله باشد. [2]

كسى كه تكليف او خواندن نماز در حال خوابيدن و دراز كش است، واجب است براى ركوع و سجود با سر اشاره كند و اگر اين هم امكان نداشت با بستن و باز كردن چشم‌ها ركوع و سجود را انجام دهد. مثلًا چشم را به علامت ركوع رفتن ببندد و به علامت سر برداشتن از ركوع باز كند. نيز احتياط واجب است كه چيزى را كه سجده بر آن صحيح است، هنگام سجده، بر پيشانى بگذارد. [3]

كسى كه نشسته نماز مى‌خواند، اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بايستد و ركوع را ايستاده به جا آورد، بايد بايستد و از حال ايستاده به ركوع رود و اگر نتواند، بايد ركوع را هم نشسته بجا آورد. [4]

كسى كه خوابيده نماز مى‌خواند، اگر در بين نماز بتواند بنشيند، بايد مقدارى را كه مى‌تواند نشسته بخواند و نيز اگر مى‌تواند بايستد بايد

[1]- عروة الوثقى، سيد محمد طباطبايى يزدى، ج 1، ص 671، مكتبه الاسلاميه، 1358.

[2]- توضيح المسائل، مسأله 971.

[3]- عروة الوثقى، ج 1، ص 637.

[4]- توضيح المسائل، مسأله 972.