عظمت و بزرگى خداوند بسيار كوچك ببيند. در حالات معصومين‌ : آمده است به هنگام نماز آن چنان غرق ياد خدا مى‌شدند كه از خود بى‌خبر مى‌گشتند تا آنجا كه پيكان تيرى در پاى امير المؤمنين على 7 مانده بود و در حال نماز بيرون آوردند و آن حضرت متوجه نشد.

ديگر فروع دين، مانند روزه، حج، امر به معروف و نهى از منكر، جهاد و ... استثناپذيرند، يعنى اگر انسان روزه برايش ضرر داشته باشد، از او ساقط است و اگر استطاعت بدنى يا مالى نداشته باشد، حج بر او واجب نيست و نيز اگر در امر به معروف و نهى از منكر احتمال تأثير ندهد يا خوف ضرر براى او يا خانواده‌اش داشته باشد و ... وجوب آن برداشته مى‌شود و حتى در مورد جهاد، نيز انسانى كه بيمار و عليل است و توان جنگيدن ندارد، جهاد از او ساقط است؛ امّا نماز استثناپذير نيست؛ در بستر بيمارى، در بحبوحه جنگ و حتى در حال غرق شدن، نماز از مسلمان ساقط نمى‌شود، گرچه كيفيت انجام آن در حالات مختلف متفاوت است.

در اينجا به پاره‌اى از احكام نماز و نحوه انجام آن در حال بيمارى، ناتوانى و اضطرار اشاره مى‌كنيم:

«تا انسان مى‌تواند ايستاده نماز بخواند، نبايد بنشيند. مثلًا كسى كه در موقع ايستادن، بدنش حركت مى‌كند يا مجبور است به چيزى [مثلًا عصا] تكيه دهد يا بدنش را كج كند، يا خم شود يا پاها را بيشتر از معمول گشاد بگذارد، بايد به هر طور كه مى‌تواند ايستاده نماز بخواند ولى اگر به هيچ وجه حتى مثل حال ركوع هم نتواند بايستد، بايد راست بنشيند و نماز بخواند.» [1]

[1]- توضيح المسائل، مسأله 970.