1- 3- صبر در برابر درد

صبر، به معناى خوددارى از جزع و ناشكيبايى و از دست ندادن تدبير است. [1] صبر، يكى از خصائص پسنديده انسانى است كه در تعاليم حياتبخش اسلام، جايگاهى والا دارد. چنان كه امام على 7 در اهميت و نقش كليدى صبر در زندگى انسان مى‌فرمايد:

الصَّبْرُ فِى الْامُورِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ فَاذا فارَقَ الرَّأْسُ الْجَسَدَ فَسَدَ الْجَسَدُ فَاذا فارَقَ الصَّبْرُ الْامُورَ فَسَدَتِ الْامُورُ [2]

نقش صبر در كارها همانند نقش سر در بدن است، همان‌طور كه وقتى سر از بدن جدا شود، بدن نابود مى‌شود هنگامى كه صبر از كارها (و امور زندگى) جدا شود، كارها تباه مى‌شود.

نيز آن حضرت مى‌فرمايد:

ايَّهُا النَّاسُ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَانَّهُ لا دينَ لِمَنْ لا صَبْرَ لَهُ‌ [3]

اى مردم! صبر و شكيبايى پيشه خود سازيد، زيرا كسى كه صبر نداشته باشد، دين نخواهد داشت.

اقسام صبر

حضرت على 7 مى‌فرمايد:

الصَّبْرُ ثَلاثَةٌ: الصَّبْرَ عَلَى الْمُصيبَةِ وَ الصَّبْرُ عَلَى الطَّاعَةِ وَ الصَّبْرُ عَنِ المعصِيَةِ [4]

[1]- الميزان، ج 1، ص 344.

[2]- بحار الانوار، ج 71، ص 73.

[3]- همان، ص 92.

[4]- تحف العقول، ص 146.