3- كسى كه حج واجب به عهده او است ولى به واسطه مرض،
محصور شد (پس از محرم شدن از انجام ادامه اعمال ناتوان شد) زن بر او حلال نمىشود
مگر آن كه خودش بيايد و اعمال حج را به جا آورد و طواف نساء بكند ولى اگر عاجز شد
از آمدن، بعيد نيست كه عمل نايب براى تحليل زن بر او كفايت كند .... [2]
همچنين در فقه براى كسانى كه بر اثر بيمارى بخشى از
اعمال را نمىتوانند انجام بدهند احكامى مقرر شده است به عنوان نمونه وقوف در مشعر
يكى از اعمال حج تمتع است كه بايد از طلوع فجر تا طلوع آفتاب انجام گيرد ولى
بيماران و مراقبين و پرستاران آنان، مىتوانند وقوف اضطرارى شبانه مشعر را درك
نمايند و به سوى منا حركت كنند، نيز افراد مريض مىتوانند شبانه رمى كنند و يا
نايب بگيرند. [3]
آنچه در اين فصل بيان شد، خلاصهاى از مسايل و احكام
مورد نياز بيماران در باب طهارت و عبادت بود كه تفصيل اين امور را بايد با تناسب
به نوع بيمارى به رساله يا استفتائات مرجع تقليد خود، مراجعه نمايند.
3- وظايف اخلاقى
بيمار با توجه به وضعيت خاصى كه در آن قرار دارد،
وظايف اخلاقى و رفتارى خاصى دارد كه به دو مورد از مهمترين آنها اشاره مىكنيم: