معجزه‌آسا سلامتى را به بيمار بازگردانده است.

عثمان بن حنيف نقل مى‌كند كه مرد نابينايى نزد رسول خدا 6 آمد و عرض كرد: از خداوند بخواه كه مرا عافيت بخشد و چشمان مرا بينا نمايد. حضرت فرمود: اگر صبر كنى براى تو بهتر است و اگر خواستى دعا مى‌كنم. آن مرد گفت: دعا بفرماييد. پيامبر اكرم 6 او را امر فرمود كه وضو بگيرد و اين دعا را بخواند:

اللَّهُمَّ انّى‌ اسْئَلُكَ وَ اتَوَجَّهُ الَيْكَ بِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ يا مُحَمَّدُ انّى‌ تَوَجَّهْتُ بِكَ الى‌ رَبّى‌ فى‌ حاجَتى‌ لِتَقْضِيَها لى‌، اللَّهُمَّ شَفِّعْهُ فِىَّ. [1]

خداوندا من از تو به خاطر پيامبرت- حضرت محمد 6 پيامبر رحمت- تقاضا مى‌كنم و به تو روى مى‌آورم، اى محمّد! به وسيله تو، به سوى پروردگارم براى انجام حاجتم متوجه مى‌شوم، خداوندا او را شفيع من ساز!

مرد نابينا پس از خواندن اين دعا، از جا برخاست در حالى كه چشمانش بينا شده بود.

نيز امام صادق 7 توصيه نموده است:

عَلَيْكَ بِالدَّعاءِ فَانَّ فيهِ شِفاءً مِنْ كُلِّ داءٍ. [2]

بر تو باد به دعا؛ زيرا درمان هر دردى در آن است.

دكتر «كارل» فيزيولوژيست، جراح، زيست‌شناس و محقق فرانسوى درباره نقش دعا و توسل در شفاى بيماران و بهبود و بازيافت سلامتى آنان مى‌گويد:

[1]- تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ج 4، ص 367 به نقل از وفاء الوفاء، ج 3، ص 1371.

[2]- اصول كافى، ج 4، ص 216.