در اين روايت، برانگيخته شدن با حضرت ابراهيم 7 يكى از آثار ارزشمند پرستارى شمرده شده است و اين پاداش عظيم و جايگاه رفيع به دليل مشكلاتى است كه پرستاران در أمر پرستارى بيمار متحمل مى‌شوند؛ بيمار بر اثر احساس درد و ضعف و عوامل ديگر روحى و روانى بى‌حوصله و زود رنج مى‌شود و گاه رفتار تند و ناهنجارى از خود بروز مى‌دهد، امّا پرستار با صبر و تحمل و با برخوردهاى محبّت‌آميز او را به سلامتى و آرامش خاطر اميدوار مى‌سازد.

2- پرستارى، تولدى دوباره‌

رسول گرامى اسلام، پرستارى از بيمار را موجب پاك شدن از گناهان مى‌داند:

مَنْ سَعى‌ لِمَريضٍ فى‌ حاجَةٍ قَضاها اوْ لَمْ يَقْضِها خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمٍ وَلَدَتْهُ امُّهُ ... [1]

كسى كه براى برآوردن نياز بيمارى تلاش كند، خواه نياز او برآورده شود يا نه، همانند روزى كه از مادر متولد شده است از گناهان پاك مى‌گردد.

اين سخن نغز و زيبا، حاكى از اهميّت رسيدگى به امر بيماران و حقيقت زيباى پرستارى و جايگاه والاى پرستاران و ديگر كاركنان بيمارستان‌ها است.

3- پرستارى، عبادتى برتر

ارزش و منزلت پرستارى در فرهنگ اسلامى، به قدرى است كه حتى‌

[1]- بحار الانوار، ج 81، ص 217.