چون فاطمه زهرا (س)، بيمار شد به على بن ابى طالب 7 سفارش كرد بيمارى ا و را- بنا بر دلايل و مصالحى- كتمان كند و اجازه ملاقات به كسى داده نشود. حضرت على 7 اين گونه عمل كرد و خود عهده‌دار پرستارى از فاطمه (س) شد و اسماء دختر عميس ايشان را يارى مى‌كرد. [1]

2/ 4- پرستارى حضرت فاطمه (س)

در جنگ احد، دندان پيامبر اسلام شكست و كلاهخود بر سر ايشان زخم وارد كرد. در آن هنگام على 7 با سپر آب مى‌آورد و فاطمه (س) خون جراحت پيامبر را مى‌شست. چون فاطمه (س) ديد خون بند نمى‌آيد، تكه‌اى حصير را سوزاند و خاكستر آن را روى زخم گذارد تا خون بند آمد. [2]

3/ 4- پرستارى زينب (س)

حضرت زينب (س)، با وجود مسئوليت بزرگ كاروان كربلا و ابلاغ پيام آزادى و آزادگى عاشورا و در اوج نظاره مصيبت‌هاى جانكاه و جانسوز، پرستارى حضرت سجاد 7 را- كه بنا به مصلحت الهى در واقعه كربلا بيمار بود- بر عهده داشت.

پرستارى حضرت زينب (س) در كربلا به لحاظ اين كه در بحرانى‌ترين اوضاع و به بهترين وجه انجام گرفته است، از زيباترين جلوه‌هاى پرستارى به شمار مى‌رود و الگويى تمام عيار براى همه پرستاران است كه با تحمل‌

[1]- همان، ج 43، ص 211.

[2]- همان، ج 20، ص 31.