4- پرستارى در سيره معصومين 7

پيشوايان دين كه گفتار و كردارشان الگو و اسوه براى بشريت است، افزون بر اين كه از مقام و منزلت پرستار تجليل و تكريم كرده‌اند، خود نيز در مواقع لازم به پرستارى از بيماران و مجروحان و آسيب‌ديدگان اقدام مى‌كرده‌اند كه گوشه‌اى از آن در تاريخ و كتب روايى آمده است. در اينجا به چند نمونه اشاره مى‌شود:

1/ 4- پرستارى پيامبر 6

امام على 7 نقل مى‌كند كه:

شبى تب وجودم را فرا گرفت و خواب را از من ربود. بدين جهت، رسول خدا نيز تا صبح بيدار بود و شب را بين من و نماز تقسيم مى‌كرد. مقدارى نماز مى‌خواند سپس نزد من مى‌آمد و از حالم جويا مى‌شد و رسيدگى مى‌كرد، و تا طلوع صبح اين امر ادامه داشت. [1]

نيز، نقل شده است كه «سعد بن معاذ»- كه از بزرگان اصحاب بود و در راه خدا و حفظ نهال نوپاى اسلام جان‌فشانى‌هاى زيادى كرد- در جنگ خندق، جراحت سختى برداشت؛ پيامبر 6، فرمان داد تا خيمه‌اى در مسجد به پا كردند و شخصاً مراقبت‌هاى درمانى و پرستارى از او را به عهده گرفت. [2]

در روايتى از امام سجاد 7 نقل شده است:

[1]- بحار الانوار، ج 40، ص 2.

[2]- همان، ج 22، ص 506- 507.