برخى بيمارى‌هاى آنان آگاهى و از پاره‌اى از امورى كه در حال بيمارى رخ مى‌دهد، مطلع شود. در اين ميان لازم است پزشك و پرستاران از افشا و بيان اين امور اجتناب نمايند و خوى پسنديده رازدارى را نصب العين خود قرار دهند. امام موسى كاظم 7 مى‌فرمايد:

سه كس روز قيامت در سايه عرش الهى، كه تنها سايه در آن روز است به سر مى‌برند: كسى كه مقدمات ازدواج برادر مسلمان خويش را فراهم آورد يا به او خدمت كند يا راز او را بپوشاند. [1]

اهميّت رازدارى و مخفى نگاه داشتن اسرار ديگران به اندازه‌اى است كه حتى در مورد كسانى كه از دنيا رفته‌اند نيز به رازدارى سفارش شده است. چنان كه امام صادق 7 فرمود:

كسى كه ميّتى را غسل مى‌دهد، بايد او را بپوشاند و اسرار او [عيب‌هاى احتمالى‌] را كتمان كند و براى ديگران بيان نكند. در صورتى كه رازدارى كرد همانند زمانى كه از مادر متولد شده است، از گناهان پاك مى‌گردد. [2]

شايان ذكر است كه پزشك و پرستار، اگر چه از نظر مسئوليت در حوزه‌هاى مختلفى تلاش مى‌كنند، اما هر دو داراى هدف مشتركى هستند كه نجات جان انسان‌ها و بهبود حال بيماران و مبتلايان است. از اين رو، جايگاه و صفاتى كه براى پرستار ذكر شد در مورد پزشك نيز صادق و ضرورى است.

[1]- سفينة البحار، ج 7، ص 436.

[2]- وسائل الشيعه، ج 2، ص 692.