است كه پيامبر گرامى اسلام، هر گاه با بيمارى برخورد مى‌كرد به او مى‌فرمود:

لا بَأْسَ عَلَيْكَ طَهُورٌ انْ شاءَ اللَّهُ. [1]

نگران بيمارى خود نباش! [چيزى نيست‌] اين بيمارى موجب پاك شدن از گناهان است، ان شاء الله.

ب- توجه دادن بيمار به آثار معنوى بيمارى: يكى ديگر از راههاى اميد بخشيدن و روحيه دادن به بيمار، توجه دادن او به ارزش و آثار معنوى بيمارى است. وقتى بيمار متوجه آثار ارزنده بيمارى خود شد و دريافت كه در برابر درد و رنجى كه تحمّل مى‌كند، بركات معنوى فراوانى از ناحيه خداوند به او مى‌رسد، نور اميد در دلش مى‌درخشد و تحمّل درد و رنج برايش آسان مى‌شود.

براى روشن شدن آثار معنوى بيمارى به ذكر يك حديث از امام صادق 7 اكتفا مى‌كنيم:

سَهَرُ لَيْلَةٍ فِى الْعِلَّةِ الَّتى‌ تُصيبُ الْمُؤْمِنَ عِبادَةُ سَنَةٍ. [2]

بيدارى يك شب در بيمارى‌اى كه نصيب مؤمن شده است [در ارزش‌] همانند عبادت يك سال است.

4- رازدارى‌

طبيعت بيمارى به گونه‌اى است كه امور پنهانى بيمار را براى دست اندر كاران درمان او آشكار مى‌سازد. بيماران دوست ندارند كسى از

[1]- آداب الطبّيه، ص 192.

[2]- بحار الانوار، ج 81، ص 186.