4- اگر (رزمنده‌اى) در محدوده تيررس دشمن (جبهه) در داخل آمبولانس يا در بيرون ماشين جان سپرده، غسل و كفن ساقط است، ولى اگر در خارج محدوده مزبور جان بسپارد، غسل و كفن دارد. (استفتاءات، ج 1، ص 505)

5- كسانى كه در جبهه جنگ كشته مى‌شوند غسل و كفن ندارند و اگر خارج جبهه كشته شوند بايد غسل داده شوند هر چند هر دو شهيد هستند.

(استفتاءات، ج 1، ص 506)

6- ان شاء الله اجر شهيد (به سرباز وظيفه‌اى كه در زمان جنگ و اشتغال خدمت در پادگان وفات نمايد) تفضل مى‌شود، ولى احكام شهيد، مخصوص شهداى معركه است.

(استفتاءات، ج 1، ص 506)

7- افرادى كه در شهرها به وسيله منافقين و ... ترور مى‌شوند و يا بر اثر بمباران شهرها به وسيله دشمن كشته مى‌شوند، گرچه اجر شهيد دارند، ولى غسل و كفن آنها ساقط نيست. (استفتاءات، ج 1، ص 79 و 83)

8- پاسداران و يا افرادى كه براى جهاد سازندگى در دهات و شهرها شهيد مى‌شوند، در احكام اموات ملحق به شهيد نيستند. (استفتاءات، ج 1، ص 80)

9- چنان چه شك داشته باشيم كه رزمنده شهيد در درگيرى جبهه به شهادت رسيده يا بعد از آن، اگر اماراتى دال بر كشته شدنش در معركه وجود دارد غسل و كفن ساقط است وگرنه ساقط نيست. (استفتاءات، ج 1، ص 84)

10- شهداى معركه خواه در خاك دشمن باشد يا در جاى ديگر غسل و كفن ندارند.

(استفتاءات، ج 1، ص 507)

11- هر جا شهيد غسل ندارد مس او هم سبب غسل نمى‌شود.

(استفتاءات، ج 1، ص 79)

12- رزمنده‌اى كه در خط مقدم جبهه مجروح و در بيمارستان شهيد مى‌شود، چنان چه به خاطر ندانستن مسأله بدون غسل و كفن، دفن شده است و بعد از دفن متوجه مسأله شده‌اند، اگر ممكن است و هتك ميت نيست، بايد ميت را بيرون آورند و تغسيل و تكفين نمايند. (استفتاءات، ج 1، ص 83)