تقليد [1]

قبل از بيان احكام تقليد، به بحث دربارۀ اهميت فراگيرى احكام مى‌پردازيم تا ضرورت فراگيرى آن بر انسان مكلف به ويژه جوانان اين مرز و بوم روشن‌تر گردد.

اسلام براى نيازمندى‌هاى انسان - اعم از مادى و معنوى، فردى و اجتماعى، سياسى و اقتصادى - قوانين و مقرراتى وضع كرده كه در مجموعه‌هاى گوناگونى تدوين و تأليف يافته است. علم به اين قوانين را علم فقه گويند. علم فقه در واقع، روش درست بندگى، كيفيت صحيح و انسانى روابط اجتماعى و عالى‌ترين نظام حياتى است كه ناظر به تمام ابعاد زندگى انسان مى‌باشد و به تعبير امام راحل قدس سره «فقه، تئورى واقعى و كامل ادارۀ انسان و اجتماع از گهواره تا گور است.» [1]

به خاطر اهميت فوق العادۀ يادگيرى احكام شرعى، اولياى گرامى اسلام، پيروان خود را به فراگيرى آن سفارش مى‌كردند. به عنوان نمونه از امام صادق 7 نقل شده كه فرمود:

«تَفَقَّهُوا فى دينِ اللّهِ وَلا تَكُونُوا اعْراباً فَاِنَّهُ مَنْ لَمْ يَتَفَقَّهْ فى دينِ اللّهِ لَمْ يَنْظُرِ اللّهُ الَيْهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ» [2]

در دين خدا فقه و فهم به كار بريد و همانند افراد بدوى [بى‌اطلاع از حلال و حرام الهى] نباشيد؛ زيرا كسى كه در دين خدا فهم به كار نبرد خداوند در روز قيامت به او نظر [رحمت] نمى‌افكند.

1- صحيفۀ نور، ج 21، ص 98

2- بحار الانوار، ج 1، ص 214