2- لباس نمازگزار بايد از اجزاء حيوان مرده‌اى كه خون جهنده دارد، نباشد. بلكه از حيوان مرده‌اى كه مانند ماهى، خون جهنده ندارد لباس تهيه كند، احتياط واجب آن است كه با آن نماز نخواند. (م 821)

3- بايد چيزى از مردار مانند گوشت و پوست آن كه روح داشته، بنابر احتياط واجب همراه نمازگزار نباشد، گرچه لباس او هم نباشد. (م 822)

4- اگر چيزى از مردارِ حلال گوشت، مانند مو و پشم كه روح ندارد همراه نمازگزار باشد، يا با لباسى كه از آنها تهيه كرده‌اند، نماز بخواند نمازش صحيح است. (م 823)

5- اگر در لباس نمازگزار، خون زخم يا جراحت يا دُمَل باشد، چنان چه طورى است كه آب كشيدن لباس يا عوض كردن آن براى بيشتر مردم يا براى خصوص او سخت است، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است مى‌تواند با آن نماز بخواند. (م 849)

6- اگر خون بريدگى و زخمى كه به زودى خوب مى‌شود و شستن آن آسان است، در لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است. (م 850)

چند نكته

1- اگر انسان ببيند كسى چيز نجسى را مى‌خورد يا با لباس نجس نماز مى‌خواند لازم نيست به او بگويد. (م 143)

2- اگر جايى از خانه يا فرش كسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر كسانى كه وارد خانه او مى‌شوند با رطوبت به جاى نجس رسيده است، لازم نيست به آنان بگويد. (م 144)

3- اگر صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بايد به مهمان‌ها بگويد، اما اگر يكى از مهمان‌ها بفهمد لازم نيست به ديگران خبر دهد، ولى چنان چه طورى با آنان معاشرت دارد كه مى‌داند كه به واسطه نگفتن، خود او هم نجس مى‌شود، بايد بعد از غذا به آنان بگويد. (م 145)

احكام وسواسى

‌ «وسواسى» حالتى است كه انسان خود را موظف به انجام تكرار عملى بداند كه اگر