نجاست چيزى يا
صحت عملى كرد بايد بنا بر طهارت و صحت بگذارد و اگر بر خلاف آن عمل كرد جايز نيست.
(استفتاءات، ج 1، ص 111)
استفتاءاتى
از مقام معظم رهبرى
سؤال 1- از
آنجايى كه استفاده از قلممو در نقاشى و نقشهكشى معمول است و انواع خوب و مرغوب
آن از كشورهاى غير اسلامى وارد مىشود و غالباً از موى خنزير ساخته مىشود و در
دست همگان قرار مىگيرد، بخصوص در مراكز تبليغى و فرهنگى، حكم شرعى استفاده از اين
نوع قلمموها چيست؟ و ثانياً اين كه حكم نوشتن آيات قرآن و احاديث شريف با آن
چگونه است؟
جواب- موى خنزير
نجس است و استفاده از آن در امورى كه طهارت در آن شرعاً معتبر است، جايز نيست، اما
به كارگيرى آن در امورى كه مشروط به طهارت نيست اشكال ندارد، مويى (كه در ساخت
قلممو به كار مىرود) كه معلوم نباشد از موى خنزير ساخته شده يا نه، به كارگيرى
آن حتى در امور مشروط به طهارت اشكال ندارد.
سؤال 2- اگر
مهمان يكى از اثاثهاى ميزبان را نجس كند، آيا بر او واجب است كه به ميزبان خبر
دهد؟
جواب- اعلام در
غير خوردنى و آشاميدنى و ظروف غذا، لازم نيست.
سؤال 3- ملاقات
كننده نجس، نجس است يا خير؟ در صورتى كه نجس باشد آيا اين حكم در تمام وسايط جارى
است يا فقط در وسايط نزديك جارى است؟
جواب- در صورتى
كه واسطه سه تا باشد تمام محكوم به نجاست است، در واسطه چهارم به بعد اقرب طهارت
آن است، هر چند احتياط حكم به اجتناب مىكند.
سؤال 4- در
استفاده از كفش ساخته شده از چرم حيوان غير مُذكّى آيا شستن پا دائماً قبل از وضو
واجب است؟ بعضى مىگويند: «در حال عرق كردن پا در داخل كفش واجب است به شستن اقدام
شود» و ملاحظه كردهام كه پايم زياد در ميان انواع كفش عرق مىكند. نظر جناب عالى
در اين مسأله چيست؟
جواب- اگر احراز
شود كه پا عرق كرده است، در ميان كفش مذكور تطهير پاها براى نماز واجب است.