پاك‌كننده‌ها (1)

به چيزهايى كه آلودگى‌ها را پاك مى‌كنند «مطهرات: پاك‌كننده‌ها» مى‌گويند. يكى از مهم‌ترين مطهرات «آب» است كه اقسام و نيز پاره‌اى از احكام آن به طور جداگانه بيان شد.

آب در صورتى پاك‌كننده است كه:

1- مطلق باشد.

2- پاك باشد.

3- در اثر شستن چيز نجس، مضاف نشود و بو، رنگ يا مزه نجاست هم نگيرد.

4- بعد از آب كشيدن چيز نجس، عين نجاست در آن نباشد. (م 149)

بعضى چيزهاى ديگر غير از آب نيز پاك‌كننده نجاسات هستند، ولى هر كدام، چيز مخصوصى را با شرايط ويژه‌اى پاك مى‌كنند. اين پاك كننده‌ها عبارتند از:

الف- زمين‌

زمين با سه شرط، كف پا و ته كفش نجس را پاك مى‌كند.

اول: زمين پاك باشد.

دوم: خشك باشد.

سوم: اگر عين نجس مثل خون و بول، يا متنجس مثل گلى كه نجس شده در كف پا و ته كفش باشد به واسطه راه رفتن يا ماليدن پا به زمين برطرف شود و نيز زمين بايد خاك يا سنگ يا آجرفرش و مانند اينها باشد. (م 183)

بعضى از احكام پاك كنندگى زمين به قرار زير است:

1- اگر [كف پا] به واسطه غير راه رفتن نجس شده باشد پاك شدنش به واسطه راه‌