احكام شستن صورت و دست‌ها

1- درازاى صورت را بايد از بالاى پيشانى- جايى كه موى سر بيرون مى‌آيد- تا آخر چانه شست و پهناى آن به مقدارى كه بين انگشت وسط و شست قرار مى‌گيرد بايد شسته شود و اگر مختصرى از اين مقدار را نشويد وضو باطل است و براى آن كه يقين كند اين مقدار كاملًا شسته شده بايد كمى اطراف آن را هم بشويد. (م 237)

2- بايد صورت را بنابر احتياط واجب از بالا به پايين شست و اگر از پايين به بالا بشويد وضو باطل است. (م 243)

3- دست‌ها را بايد- به همان ترتيب ياد شده در نمودار- از آرنج تا سر انگشت‌ها بشويد و براى آن كه يقين كند آرنج را كاملًا شسته بايد مقدارى بالاتر از آرنج را هم بشويد. (م 243، 245 و 246)

4- كسى كه پيش از شستن صورت دست‌هاى خود را تا مچ شسته، در موقع وضو بايد تا سر انگشتان را بشويد و اگر فقط تا مچ را بشويد وضوى او باطل است. 0 م 247)

5- در وضو، شستن صورت و دست‌ها، مرتبه اول واجب و مرتبه دوم جايز و مرتبه سوم و بيشتر از آن حرام مى‌باشد، و اگر با يك مشت آب، تمام عضو شسته شود و به قصد وضو بريزد يك مرتبه حساب مى‌شود چه قصد بكند يك مرتبه را، يا قصد نكند. (م 248)

احكام مسح سر

1- جاى مسح سر، يك قسمت از چهار قسمت سر كه مقابل پيشانى است مى‌باشد.

(م 250)

2- مقدار مسح‌سر، هر اندازه مسح كند كافى‌است، اگر چه‌احتياط مستحب آن‌است كه از درازا به اندازه‌درازاى يك‌انگشت و ازپهنا به اندازه‌پهناى سه‌انگشت بسته، مسح نمايد. (م 250)

3- لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد، بلكه بر موى جلوى سر هم صحيح است، ولى كسى كه موى جلوى سر او به اندازه‌اى بلند است كه اگر مثلًا شانه كند به صورتش مى‌ريزد، يا به جاهاى ديگر سر مى‌رسد، بايد بيخ موها را مسح كند، يا فرق سر را باز كرده پوست سر را مسح نمايد. (م 251)