4. يك نفر
مىتواند براى خواندن صيغه عقد دائم يا غير دائم از طرف دو نفر وكيل شود و نيز
انسان مىتواند از طرف زن وكيل شود و او را براى خود به طور دائم يا غير دائم عقد
كند، ولى احتياط مستحب آن است كه عقد را دو نفر بخواند. [1]
شرايط
عقد
1. به عربى صحيح
خواندن صيغه: عقد بايد به احتياط واجب به عربى صحيح خوانده شود و اگر خود مرد و زن
نتوانند صيغه را به عربى صحيح بخوانند، به هر لفظى كه صيغه را بخوانند صحيح است و
لازم هم نيست كه وكيل بگيرند؛ اما بايد لفظى بگويند كه معناى (زَوَّجْتُ و
قَبِلْتُ) را بفهماند. [2]
2. قصد انشا:
مرد و زن يا وكيل آنها كه صيغه را مىخوانند قصد انشا داشته باشند، يعنى اگر خود
مرد و زن صيغه را مىخوانند زن به گفتن (زَوَّجتُكَ نَفْسى) قصدش اين باشد كه خود
را زن او قرار دهد و مرد به گفتن (قَبِلْتُ التَّزْويجَ) زن بودن او را براى خود
قبول نمايد و اگر وكيل مرد و زن صيغه را مىخوانند، به گفتن (زَّوجْتُ وَ قَبِلْتُ)
قصدشان اين باشد كه مرد و زنى كه آنان را وكيل كردهاند، زن و شوهر شوند.
3. بلوغ و عقل
جارى كننده عقد: كسى كه صيغه را مىخواند بالغ و عاقل باشد، چه براى خودش بخواند
يا از طرف ديگرى وكيل شده باشد.
4. تعيين زن و
شوهر: اگر وكيل زن و شوهر يا ولىّ آنها صيغه را مىخوانند، در عقد، زن و شوهر را
معين كنند؛ مثلًا اسم آنها را ببرند يا به آنها اشاره نمايند.
5. رضايت زن و
مرد: زن و مرد به ازدواج راضى باشند، ولى اگر زن ظاهراً به كراهت اذن دهد و معلوم
باشد قلباً راضى است عقد صحيح است. [3]
سؤال 1. آيا اذن
پدر در ازدواج دختر شرط است؟
جواب. دخترى كه
به حد بلوغ رسيده و رشيده است؛ يعنى مصلحت خود را تشخيص