فرزندان،
شكوفههاى زندگى و عامل تحكيم اساس خانواده هستند كه در اسلام، آداب و رسوم و
قوانين و دستورهاى ارزشمندى به آنان اختصاص يافته است. از آنجا كه بيان همه آنها
كتابهاى مستقلى را مىطلبد، در اين درس، اندكى از حقوق انبوه كودك را يادآورى
مىكنيم.
الف.
ايام باردارى
نخستين حق كودك
«حق حيات» است كه با استقرار و انعقاد نطفه در رحم مادر، شروع مىشود و پدر و مادر
موظفند چنين حقى را به رسميت بشناسند و از موجوديت كودك بالقوه خويش صيانت كنند.
مهمترين وظايف پدر و مادر، در اين عرصه عبارت است از:
- امنيت و تغذيه
كافى؛ مادر بايد در دوران باردارى از امنيت و تغذيه سالم برخوردار باشد، تا سلامت
و رشد جنين را تأمين كند؛ تأثير امنيت جسمى و روحى مادر بر جنين، امرى محسوس و غير
قابل ترديد است و نيازى به بحث ندارد. درباره تغذيه مادر نيز سخن فراوان است.
دستور كلى، تغذيه كافى و استفاده از غذاها و ميوههاى مقوى و خوشبو و انواع
ويتامينهاى مورد نياز است و راز اين كه بانوان باردار، ميل شديد (ويار) به برخى
از غذاها پيدا مىكنند نيز همين است كه جنين آنها چنين غذايى را نياز دارد و نياز
او به مادر منتقل مىشود. روايات متعددى از سوى پيشوايان معصوم 7، مسئله تغذيه
مادر را مطرح كرده كه به دو روايت از پيامبر 6 بسنده مىكنيم: