اطْعِمُوا حَبالاكُمُ السَّفَرْجَلَ فَانَّهُ يُحْسِنُ اخلاقَ اوْلادِكُمْ. [1]

به زنان باردارتان «به» بخورانيد كه اخلاق فرزندانتان را نيكو مى‌كند.

اطْعِمُوا حَبالاكُمُ اللُّبانَ فَانَّ الصَّبىَّ اذا غُذِّىَ فِى بَطْنِ امِّهِ بِاللُّبانِ اشْتَدَّ قَلْبُهُ وَ زيدَ عَقْلُهُ. [2]

به زنان حامله، كندر بخورانيد كه كودك، وقتى در شكم مادر، كندر تغذيه كند، دلش محكم و خردش افزون مى‌گردد.

ب. هنگام زايمان‌

زايمان و نوزاد در اسلام، آداب خاصى دارند كه برخى واجب و برخى مستحب است؛ ما در اينجا به بيان آداب مهم بسنده مى‌كنيم.

1. زايمان: هنگام زايمان، تنها زنان بايد در كارها دخالت كنند و مردان، حق دخالت در كارهايى كه مستلزم نگاه حرام است ندارند، مگر آنكه زنى حاضر نباشد و چاره‌اى جز دخالت مردان نباشد. البته دخالت همسر مانعى ندارد، گرچه زنان بتوانند كار وى را انجام دهند. [3]

2. شست و شو: مستحب است نوزاد را پس از تولد- در صورتى كه برايش ضرر نداشته باشد- بشويند. [4]

3. خوراك مادر و نوزاد: در روايات اسلامى، تأكيد شده كه نخستين غذاى مادر رطب (خرماى تازه) باشد. رسول كرم 6 فرموده است:

لِيَكُنْ اوَّلُ ما تَأكُلُهُ النَّفْساءُ الرُّطَبَ. [5]

نخستين غذاى زائو، بايد رطب باشد.

[1] مستدرک الوسائل، نورِی، ج 15، ص 135.

[2] وسائل الشِیعه، ج 21، ص 405.

[3] تحرِیر الوسِیله، ج 2، ص 309، مسألة 1.

[4] همان، ص 310، مسألة 2.

[5] وسائل الشِیعه، ج 21، ص 403.