با اندك تأملّى
در ساختار روحى و جسمى زن و مرد، به خوبى مشاهده مىشود ميان اين دو جنس، وجوه
مشترك و امتيازاتى وجود دارد كه از سويى سبب پيوند و ارتباط ناگسستنى ميان آنها
شده، از سوى ديگر آنان را از يكديگر ممتاز مىسازد. شريعت مقدس اسلام نيز با توجّه
به وجوه مشترك و امتيازات، وظايف مشترك و خاصّى را بر عهده زن و مرد نهاده است، از
جمله، سرپرستى خانواده را به مرد سپرده است.
سپردن چنين
مسئوليتى به مرد، در واقع، وظايف او را نسبت به خانواده افزايش داده است و بايد
گفت اين حكم اسلامى ضمن اينكه واقعگرايانه و حكيمانه است و به اصطلاح، كار را به
كاردان سپرده است، عادلانه و برحق نيز هست و نهتنها حقّى را از زن پايمال نكرده،
بلكه بر كرامت و امنيت و آرامش او نيز افزوده است. در اينجا گوشهاى از اين
مسئوليت را با عنوان هدايت و حمايت، به اختصار بيان مىكنيم.
الف-
هدايت
از نظر اسلام،
همه مسلمانان در برابر يكديگر مسئولند. هركس بايد در حدّ توان خويش در بهبود وضع
جامعه اسلامى بكوشد، هيچگونه علم و آگاهى و طرح و پيشنهادى را از ديگران دريغ
نورزد و همگان يكديگر را در راه خير و صلاح و به تعبير قرآن بر «برّ و تقوا» كمك
نمايند. اين مطلب در خانواده و بهويژه نسبت به سرپرست خانواده، نمود بيشترى
مىيابد و او بايد با تمام توان بكوشد تا خانواده را از جنبههاى گوناگون فكرى،
عقيدتى، اقتصادى، اجتماعى، عبادى، اخلاقى و ... با شريعت مقدّس اسلام هماهنگ سازد