چنان كه شايسته يك انسان با اراده، مستقل، عزيز، پاك و فرهيخته است، در لحظه لحظه عمر جامعه اسلامى حضور داشته باشند و «امروز به بركت نهضت اسلامى، زن، عضو مؤثر جامعه، تا حدودى مقام خود را يافته است.» [1]

حضور چشمگير و برابر زنان و دختران با مردان در همه مقاطع تحصيلى موجود، حضور مؤثر در مجامع علمى كشور و جهان، ميدان‌هاى ورزشى، هنرى و ادارات و ...، نشان مى‌دهد كه بانوان كشور اسلامى ايران به غالب حقوق اساسى خود، از جمله «حق تعيين سرنوشت» «حق مشاركت سياسى» «حق انتخاب شغل»، «حق تصرف در اموال» و حق وكالت طلاق و حقوق خانوادگى دست يافته‌اند و به دارايى، اختيار و احترام رسيده‌اند.

سخنان فراوان امام خمينى (ره) مبنى بر جواز و حتى ضرورت حضور زن در كارهاى اجتماعى و سياسى و نيز مخالفت نكردن مراجع عظام ديگر با حضور زنان در جامعه، گوياى آن است كه شرع مقدس اسلام بدون شك حق حضور اجتماعى را براى زنان محفوظ مى‌داند، اما مهم آن است كه حضور قدرتمند و قانون‌مند و منطبق بر فرهنگ اصيل و انسان‌ساز اسلامى باشد تا زمينه‌هاى رشد شخصيت و كمال جامعه زنان و به تبع آن، جامعه انسانى را فراهم آورد، چرا كه «قوانين اسلام همه به صلاح زن و مرد است».

تنها بايد «چشم‌ها را شست» و با نگاهى خالى از تعصبات و هواهاى نفسانى و پيش داورى‌ها بدان نگريست تا راه را به ما بنمايد و درهاى بسته زمين و آسمان را به رويمان بگشايد و بر خوان گسترده هدايت قرآنى صلايمان دهد.

در چنين بستر و فضايى است كه آدمى در مى‌يابد عمر كوتاه و چون برق گذران خود را چگونه سپرى كند و راه برگرفتن توشه براى جهان ابدى را از كه بياموزد، (وَ تَزَوَّدُوا فَانَّ خَيرَ الزَّادِ التَّقوى‌) (بقره/ 197)

از توصيه هاى خاص پيامبر اكرم و ائمه هدى به مؤمنان، فراگيرى احكام و فروع دين و فهم عميق آنها است و نبى مكرم اسلام، تحصيل علم را واجب و حتى تا پايان عمر لازم مى‌داند. [2] اما يكى از علومى كه فراگيرى آن تا رفع نياز انسان واجب است و در روز

[1]. صحِیفه نور، ج 12، ص 72

[2]. نهج الفصاحه، ح 327