3. نگاه مرد به زن نامحرم‌

مرد مى‌تواند به دستها و چهره زن نامحرم، بدون قصد لذت نگاه كند. اما همين دستها و صورت اگر آرايش شده و همراه با زينت باشد، مرد نامحرم نمى‌تواند بدان نگاه كند. [2] دين مبين اسلام در زمينه ارتباط و نگاه مردان به زنان نامحرم، بسيار سخت گرفته است، تا مسلمانان به دور از مسائل شهوانى و در مرحله بعد، فساد جنسى در فضايى آرام، به تحصيل علوم، عبادت و كار و تلاش و زندگى خود ادامه دهند.

اين سخت‌گيرى تا بدانجاست كه عده‌اى از مراجع بزرگوار اسلام، سفارش مى‌كنند كه حتى به چهره و دستان نامحرمان نيز نگاه نكنيد. [3] بنابراين مرد نمى‌تواند غير از وجه و كفين (چهره و دو دست تا مچ) به هيچ جاى بدن نامحرم نگاه كند، حتى به روى پا، كف پا، پاشنه پا، مقدارى از موى سر كه پيدا باشد، ساق دست و پا. [4]

اما نگاه ناخواسته به نامحرم حرام نيست، بنابراين اگر در مسير رفت و آمد به كوچه و بازار و محيط كار و تحصيل، به طور اتفاقى چشم مردى به نامحرمى افتاد كه حجاب خود را كاملا رعايت نكرده و يا زينت كرده‌اند، اشكالى ندارد، ولى بلافاصله بايد نظر را برگرداند تا حكم نگاه كردن پيدا نكند. همچنين اگر كسى به قصد آن كه چشمش به نامحرمِ غير محجّبه بيفتد، به جايى برود، اين كار او كارى حرام است و هر اقدامى در اين جهت جايز نيست، مثلا رفتن روى پشت بام يا در كنار پنجره، يا وارد شدن به اتاق يا مكانى كه مى‌داند نامحرمى در آنجا وجود دارد، به منظور آن كه چشمش به نامحرم بيفتد، يا سوار شدن به اتوبوسى كه بيشتر نامحرم‌ها در آن هستند يا انتخاب مكانى براى ورزش و تفريح، كه نامحرم در آنجا بيشتر است.

خلاصه آن كه جايز نيست عمداً براى آن كه چشمش به نامحرم بيفتد كارى را انجام دهد و اجتناب از آن لازم است. [5]

[1]. توضِیح المسائل، مسئله 2433

[2]. توضِیح المسائل مراجع، ذِیل مسئله 2433

[3]. توضِیح المسائل مراجع، ج 2، ص 449؛ احکام روابط زن و مرد، ص 43 و 45 و 47

[4]. احکام روابط زن و مرد، ص 50 – 51