نام کتاب : احکام روابط زن و مرد و مسائل اجتماعی نویسنده : نصیری، محمد جلد : 1 صفحه : 21
با شهوت و لذت به بدن مرد حتى به دستان و صورت وى حرام
است. همچنين پدران نمىتوانند به عورتين پسران بالغ خود در هيچ مكانى نگاه كنند و
نيز فرزندان نسبت به پدر.
اما نگاه به حجم بدن مرد ديگر از روى لباس حتى عورتين، در
صورتى كه مفسدهاى نداشته باشد، اشكالى ندارد. [1]
در نگاه كردن به اشخاص (به استثناى همسر) و اشياء، حكم كلى
آن است كه نگاه كردن به هر چيزى يا هر كسى به قصد لذت يا با خوفِ افتادن به فساد،
حرام است، خواه نگاه به محرم باشد يا نامحرم؛ نگاه به زن باشد يا مرد؛ به حيوان
باشد يا جماد؛ به عكس باشد يا فيلم؛ به مجسمه باشد يا هر چيزى ديگر. حتى نگاه كردن
به بدن خود در آينه يا هر جاى ديگر به قصد شهوت رانى، حرام است. [2] همچنين حكم
نگاه كردن به بدن ميّت همان حكم [نگاه به] انسان زنده است. [3] البته «نگاه كردن
به چيزى» با «افتادنِ نگاه به آن چيز» فرق دارد كه در مباحث بعدى خواهد آمد.
منظور از عورتين، آلت تناسلى زن و مرد و نيز مخرج غائط
آنها (پشت، دُبُر، مقعد) است.
2. نگاه مرد به زن محرم
هر مردى مىتواند به تمام بدن محارم خويش غير از عورتين
آنها نگاه كند، مشروط به آنكه اين نگاه به قصد لذت نباشد. همچنين خوف به فساد
افتادن هم نباشد (از اين حكم، همسر استثناء شده است.) [4]
اما احتياط مستحب آن است كه مردان از زانو تا ناف محارم
خود را نگاه نكنند. اين موضوع شامل كودكان مميز غير بالغ نيز مىگردد. همچنين
مردان نمىتوانند به عكس
[1]. استفتائات از محضر امام خمِینِی، ج 3، ص
261، س 13؛ توضِیح المسائل امام خمِینِی، بخش احکام نگاهکردن؛
احکام روابط زن و مرد، سِید مسعود معصومِی، ص 39. آِیة الله مکارم:
اگر حجم [بدن] کاملاً پِیدا باشد، نگاهکردن به آن خالِی از اشکال
نِیست (همان).
[2]. توضِیح المسائل، مسائل متفرقه؛ توضِیح
المسائل مراجع، ج 2، ص 675؛ احکام روابط زن و مرد، ص 47