قوانين، با ورود زنان به جامعه فراهم مى‌گردد و هواى نفس و شيطان، با وسوسه‌هاى مكرر، ياد خدا را از ذهن انسان برده، آدمى به نافرمانى امر خدا اقدام مى‌كند. پس همان طور كه در روايات شريف آمده و در احكام دينى بيان گرديده، تا آنجا كه ممكن است بايد مردان از زنان جدا باشند و در محيطها و مكان هايى كه به ناچار دركنار يكديگر قرار مى‌گيرند، حدود الهى را رعايت كنند تا زمينه‌ى خير و بركت و پيشرفت مهيا گردد و جامعه، راه رشد و تعالى را در پيش گيرد. پيامبر اكرم 6، در پاسخ زنى كه از ايشان پرسيد: جهاد و نماز جمعه و جماعات، عيادت از مريض‌ها براى شما مردان است و ما چگونه مى‌توانيم در اين پاداش‌هاى عظيم شريك شويم، فرمودند: به همه زنان اعلام كن كه خوش رفتارى يكى از شما با شوهرش و جلب رضايت او، با همه آن فضايل و اعمال مردان، برابرى مى‌كند. [1]

اين سخن پيامبر 6 گوياى اين نكته مهم است كه زنان مى‌توانند بدون آنكه از خانه خارج شوند، رضايت الهى را كسب و بدين ترتيب دنيا و آخرت خود را آباد كنند. از جمله مهم‌ترين وظايف زنان در خانه، تربيت فرزند است: «.. شغل تربيت فرزند، كه اين از همه شغل‌ها بالاتر است. يك فرزند خوب شما اگر به جامعه تحويل بدهيد، براى شما بهتر است از همه عالم، اگر يك انسان شما تربيت كنيد، براى شما به قدرى شرافت دارد [كه‌] من نمى‌توانم بيان كنم.» [2] «اين مادر كه بچه در دامن او بزرگ مى‌شود، ... شريف‌ترين شغل را دارد ... اين [شغل‌] همان بود كه خداى تبارك و تعالى در طول تاريخ براى انبيا فرستاد.» [3]

1. صحبت با نامحرم‌

صحبت كردن با نامحرم، به غير ضرورت مكروه است، خصوصاً اگر مخاطب جوان‌باشد.

بنابراين مرد مى‌تواند بدون قصد لذت و ريبه و آلوده نشدن به گناه، در مواقع لازم با زن نامحرم صحبت كند. بنابراين اگر مردى بداند كه با صحبت با نامحرم، به گناه مى‌افتد،

[1]. المِیزان، ج 4، ص 37، به نقل از زن در آِینه جمال و جلال، ص 415

[2]. صحِیفه نور، ج 7، ص 76

[3]. همان، ج 6، ص 261