اينك توضيح موارد ياد شده:

1- قضاى افطار عمدى (روزه خوارى)

اگر روزه رمضان را عمداً نگيرد، بايد قضاى آن را به جا آورد و براى هر روز كفاره (به صورتى كه در بحث كفّاره گفته شد) بپردازد. (م 1710)

2- قضاى روزه خوارى به خاطر عذر

روزه خوارى:

دومسأله‌

1- كسى كه قضاى روزه رمضان را گرفته، اگر وقت قضاى روزه او تنگ نباشد مى‌تواند پيش از ظهر روزه خود را باطل نمايد. (م 1700)

2- اگر براى عذرى چند روز روزه نگيرد و بعد شك كند كه چه وقت عذر او بر طرف شده مى‌تواند مقدار كمتر را كه احتمال مى‌دهد روزه نگرفته قضا نمايد^ و نيز كسى هم كه‌

^- مثلاً کسِی که پِیش از ماه رمضان مسافرت کرده و نمِی‌داند پنجم رمضان از سفر برگشته ِیا ششم، مِی‌تواند پنج روز روزه بگِیرد.