بعد از آن خارج شدن به مقدار كمتر از مسافت شرعى، هر چند بار و چند ساعت به قصد اقامت ضرر نمى زند. (همان، ص 232)

سؤال 4- رزمندگانى كه در جبهه ها هستند و يا امثال آنها كه صد درصد نمى‌دانند چند روز در يك محل مى‌مانند و در عين حال احتمال دارد كه دههاروز در همان جا بمانند آيا مى‌توانند قصد اقامت ده روز كنند؟

جواب- اگر يقين به ماندن ده روز در يك محل نداشته‌باشند نمى‌توانند قصد اقامت ده روز كنند، ولى اگر به حال ترديد سى روز در يك محل ماندند از روز سى و يكم نماز ايشان تمام و روزه‌شان صحيح است. (اس، ج 1، ص 235)

3- تصميم قطعى بر ماندن ده روز: مسافرى كه تصميم ندارد ده روز در جايى بماند مثلا قصدش اين است كه اگر رفيقش بيايد، يا منزل خوبى پيدا كند، ده روز بماند بايد نماز را شكسته بخواند [و روزه راهم نمى تواند بگيرد]. (م 1339)

سؤال 5- اگر كسى كه قصد داشته باشد ده روز در محّلى غيراز وطن بماند، از آن محل به محّله هاى ديگر شهر و روستاهاى اطراف رفت و آمد كند، در صورتى كه فاصله آنها تا محل قصد اقامت كمتر از 5/ 22 كيلومتر باشد، وظيفه‌اش نسبت به نماز و روزه‌ها چيست؟

جواب- در فرض مرقوم حكم مسافر داريد، بلى در صورتى كه قصدماندن ده روز در يك محل‌نماييد و بعدازآن به كمتر از مسافت‌برويد، نمازشكسته‌نمى شود. (اس، ج 1، ص 229)