پدر و مادر واجب است، بنابر احتياط واجب بايد نماز را به جماعت بخواند و قصد استحباب نمايد. (م 1406)

3- كسى كه حمد و سوره و چيزهاى ديگر نماز را به خوبى نمى‌داند و مى‌تواند ياد بگيرد، چنانچه وقت نماز تنگ است، بنابر احتياط واجب در صورتى كه ممكن باشد، بايد نمازش را به جماعت بخواند. (م 998)

كيفيّت اقتدا

1- بعد از تكبير امام، اگر صف جلو آماده نماز و تكبير گفتن آنان نزديك باشد كسى كه در صف بعد ايستاده، مى‌تواند تكبير بگويد، ولى احتياط مستحب آن است كه صبر كند تا تكبير صف جلو تمام شود. (م 1418)

2- موقعى كه مأموم، نيّت مى‌كند، بايد امام را معيّن نمايد، ولى دانستن اسم او لازم نيست، مثلًا اگر نيّت كند «اقتدا مى‌كنم به امام حاضر»، نمازش صحيح است. (م 1460)

موارد اقتدا

الف- كسى كه از اوّل بر پا شدن نماز جماعت حضور دارد بعد از تكبيرةالاحرام امام، تكبير بگويد و باقى اعمال را با امام جماعت به‌جا آورد.

ب- چنانچه كسى در ركعت دوم اقتدا كند، قنوت و تشهّد را با امام مى‌خواند و بنابر احتياط، موقع تشهّد نيمه خيز مى‌نشيند، بعد از تشهّد با امام برمى‌خيزد و در ركعت دوم حمد و سوره و اگر براى سوره وقت ندارد حمد تنها مى‌خواند، بعد از دو سجده تشهّد مى‌خواند و آنگاه برخاسته، ذكر تسبيحات مى‌گويد و پس از دو سجده كه امام براى تشهّد و سلام مى‌نشيند، برمى‌خيزد و يك ركعت ديگر مى‌خواند. (م 1439- 1440)

ج- اگر در ركعت سوم و يا چهارم اقتدا كند، بايد حمد و سوره را بخواند. اگر براى سوره وقت ندارد، بايد حمد را تمام كند و در ركوع يا سجده خود را به امام برساند.

چنانچه مأموم بداند كه اگر اقتدا كند و حمد را بخواند به ركوع امام نمى‌رسد، بنابر احتياط واجب بايد صبر كند تا امام به ركوع رود، بعد اقتدا كند. (م 1442- 1441)