د- اگر موقعى‌كه امام در ركوع است اقتدا كند؛ چنانچه به ركوع امام برسد، اگر چه ذكر امام تمام شده باشد، نمازش به‌طور جماعت صحيح است و يك ركعت حساب مى‌شود.

اما اگر به مقدار ركوع خم شود و به ركوع امام نرسد نمازش به‌طور فُرادا صحيح است و بايد آن را تمام نمايد.

اگر به مقدار ركوع خم شود و شك كند كه به ركوع امام رسيده يا نه، نمازش صحيح است و فرادا مى‌شود و چنانچه پيش از آنكه به اندازه ركوع خم شود، امام سر از ركوع بردارد، مى‌تواند نيّت فرادا كند يا صبر كند تا امام براى ركعت بعد برخيزد و آن را ركعت اوّل نماز خود حساب كند. (م 1427- 1429)

هـ- اگر موقعى برسد كه امام مشغول خواندن تشهّد آخر نماز است، چنانچه بخواهد به ثواب جماعت برسد، بايد بعد از نيّت و گفتن تكبيرةالاحرام بنشيند و تشهّد را با امام بخواند، ولى سلام را نگويد و صبر كند تا امام سلام نماز را بدهد، بعد بايستد و بدون آنكه دوباره نيّت كند و تكبير بگويد، حمد و سوره را بخواند و آن را ركعت اوّل نماز خود حساب كند. (م 1431)

وظايف مأموم‌

1- جلوتر از امام نايستد.

2- تكبيرةالاحرام را نبايد پيش از امام بگويد.

3- غير از حمد و سوره همه چيز نمازش را خودش بخواند. همچنين اگر در ركعت سوم يا چهارم به امام اقتدا كند بايد حمد و سوره را بخواند.

4- در ركعت اوّل و دوم نماز صبح و مغرب و عشا اگر صداى حمد و سوره امام را نشنود مستحب است حمد و سوره را آهسته بخواند.

5- در ركعت اول و دوم نماز ظهر و عصر نبايد حمد و سوره را بخواند.

6- اگر صداى امام را نشنود مستحب است ذكر بگويد.

(م 1432، 1461- 1462، 1466- 1467)