قصد خود برگردد، چنانچه مشغول ركعت سوّم نشده، بايد نماز را دو ركعتى تمام
نمايد و بقيّه نمازهاى خود را شكسته بخواند و اگر مشغول ركعت سوّم شده نمازش باطل
است و تا وقتى در آن جا هست بايد نماز را شكسته بخواند اگر چه در ركوع ركعت سوم
داخل شده باشد. (م 1346)
7- مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلّى بماند، اگر بيشتر از ده روز در آن
جا بماند، تا وقتى مسافرت نكرده، بايد نمازش را تمام بخواند و لازم نيست دوباره
قصد ماندن ده روز كند. (م 1347)
8- مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلّى بماند، مىتواند نماز جمعه و نافله
ظهر و عصر و عشا را هم بخواند. (م 1348)
9- اگر مسافر بعد از رسيدن به هشت فرسخ سى روز در محلى بماند و در تمام سى
روز در رفتن و ماندن مردد باشد، بعد از گذشتن سى روز اگر چه مقدار كمى در آن جا
بماند، بايد نماز را تمام بخواند، ولى اگر پيش از رسيدن به هشت فرسخ در رفتن بقيّه
راه مردّد شود، از وقتى كه مردّد مىشود، بايد نماز را تمام بخواند. (م 1353)
10- مسافرى كه مىخواهد نه روز يا كمتر در محلى بماند اگر بعد از آن كه نه
روز يا كمتر در آن جا ماند، بخواهد دوباره نه روز ديگر يا كمتر بماند همينطور تا
سى روز، روز سى و يكم بايد نماز را تمام بخواند. (م 1354)
11- مسافرى كه سى روز مردّد بوده، در صورتى بايد نماز را تمام بخواند كه
سى روز را در يك جا بماند، پس اگر مقدارى از آن را در جايى و مقدارى را در جاى
ديگر بماند، بعد از سى روز هم بايد نماز را شكسته بخواند. (م 1355)