درس دهم

نمازهاى مستحب‌

در اسلام، تأكيد فراوانى بر انجام نمازهاى مستحبى شده و ثواب‌هاى زيادى نيز براى آن منظور گرديده است كه شمارش آن‌ها از حوصله درس خارج است. در اين جا تنها به ذكر يك روايت تبرّك مى‌جوييم: رسول خدا 6 فرمود:

«انَّ لِلْقُلُوبِ اقْبالًا وَ ادْباراً فَاذا اقْبَلَتْ فَتَنَفَّلُوا وَ اذا ادْبَرَتْ فَعَلَيْكُمْ بِالْفَريضَةِ» [1]

دل‌ها را آمادگى و رغبتى است؛ هرگاه آمادگى داشتند، نافله بخوانيد و اگر بى‌رغبتى نشان دادند بر شما باد كه بر نماز واجب بسنده كنيد.

وضع نمازهاى مستحبى، لطف و عنايتى است از جانب خداوند براى بندگانش كه به‌واسطه آن نواقص و كمبودهاى نمازهاى واجب برطرف شود. چنان‌كه در روايتى از حضرت موسى بن جعفر 7 وارد شده كه:

خداوند تبارك و تعالى نماز واجب را با نماز نافله و روزه واجب را با روزه مستحب كامل كرده است. [2]

از آنجا كه نمازهاى مستحبّى بسيار است و بحث تفصيلى از آن‌ها مجال بيشترى مى‌طلبد؛ از اين رو، در اين درس نافله‌هاى شبانه‌روز و نماز شب مورد بحث قرار مى‌گيرد.

1- نوافل يوميّه‌

نوافل جمع «نافله» و به‌معناى انجام دادن كارهايى است كه بر انسان، فرض و واجب نباشد. [3]

1- فروع کافِی، ج 3، ص 454.

2- ر.ک: بحار الانوار، ج 87، ص 27.

3- ر.ک: المنجد، واژة نفل.