1- نافلههاى شبانهروز در غير روز جمعه سى و چهار ركعتند، ولى در روز
جمعه بر شانزده ركعت نافله ظهر و عصر، چهار ركعت اضافه مىشود. (م 764)
2- نمازهاى نافله را مىشود نشسته خواند، ولى بهتر است دو ركعت نماز نافله
نشسته را يك ركعت حساب كند، مثلًا كسى كه مىخواهد نافله ظهر را كه هشت ركعت است
نشسته بخواند، بهتراست شانزده ركعت بخواند و اگر مىخواهد نماز وتر را نشسته
بخواند، دو نماز يك ركعتى نشسته بخواند. (م 766)
3- نافله ظهر و عصر را در سفر نبايد خواند، ولى نافله عشا را به نيّت اين
كه شايد مطلوب باشد مىتواند به جا آورد. (م 767)
4- وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا نصف شب است و بهتر است بعد
از نماز عشا بلافاصله خوانده شود. (م 771)
5- احتياط آن است كه نافله صبح قبل از فجر اوّل خوانده نشود، مگر آن كه
بعد از نافله شب بلافاصله بخوانند كه در اين صورت مانعى ندارد. (م 772)
سؤال 1- آيا بايد نمازهاى نافله بلند خوانده شود يا آهسته؟
جواب- مستحب است كه نافلههاى روز آهسته و نافلههاى شب بلند خوانده شود. [1]
سؤال 2- آيا خواندن نافله ظهر و عصر، پس از اداى نماز ظهر و عصر و در وقت
نافله، بايد به قصد قضا باشد و يا به قصد ديگرى؟
جواب- در اين هنگام، احوط اداى آن به قصد قربة الى الله بدون قصد ادا و
قضا است. [2]
2-
نماز شب
در بين نمازهاى مستحبّى يوميّه، نماز شب، از فضيلت بيشترى برخوردار است و
آثار