درس دوازدهم

اهمّيّت، اقسام و واجبات‌

روزه يكى از اركان پنجگانه اسلام است و در رديف واجباتى از قبيل نماز، زكات، حج و مانند آن قرار دارد. روزه ماه رمضان بر همه مسلمانان واجب شده است. از جمله هدف‌هاى روزه، دستيابى به تقوا، پالايش روح و تصفيه اخلاق از عادت‌هاى زشت و صفات ناپسند و سلامتى و تندرستى جسم است.

رسول خدا 6 روزه را ميهمانى خدا خوانده است كه مهماندار آن خداوند و ميهمانش مؤمنان و بندگان اويند. [1] در اين ميهمانى، مؤمنان بايد از خوردنى‌ها، نوشيدنى‌ها و جهات ديگرى كه شهوت‌هاى انسانى اقتضا مى‌كند، اجتناب نمايند.

روزه عبادتى است ميان بنده و آفريدگارش كه جز او كسى برآن آگاه نيست. از اين رو، پاداش آن را تنها خداوند عنايت مى‌كند. [2] چنان كه رسول خدا 6 فرمود:

«قالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: الصَّوْمُ لى‌ وَ انَا اجْزى‌ بِهِ» [3]

خداوند بزرگ مى‌فرمايد: روزه از آنِ من است و من به آن جزا مى‌دهم.

و نيز فرمود:

«... الصَّوْم، يُميتُ مُرادَ النَّفْسِ وَ شَهْوَةَ الطَّبْعِ الْحَيْوانِىِّ، وَ فيهِ صَفاءُالْقَلْبِ وَ طَهارةُ الْجَوارحِ وَ عَمارَةُالظَّاهِرِ وَالْباطِنِ وَالشُّكْرُ عَلَى‌النِّعَمِ وَالْاحْسانُ عَلَى الْفُقَراءِ ...» [4]

1- ر.ک: بحار الانوار، ج 96، ص 356.

2- ر.ک: شرح نهج البلاغه ابن ابِی الحدِید، ج 20، ص 296.

3- بحار الانوار، ج 96، ص 254 (برخِی بزرگان «اُجزِی بِهِ» خوانده‌اند؛ ِیعنِی من جزاِی آنم).

4- همان.