جواب- اگر با حالت جنايت از خواب بيدار شود و علم به جنب بودن خود داشته
باشد و قبل از فجر اقدام به غسل يا تيمم نكند، مجرد قصد سفر در شب و يا مسافرت در
روز براى سقوط كفاره از او كافى نيست. [1]
اماله
كردن
اماله كردن با چيز روان اگر چه از روى ناچارى و براى معالجه باشد روزه را
باطل مىكند، ولى استعمال شيافهايى كه براى معالجه است اشكال ندارد. (م 1645)
قى
كردن
هرگاه روزهدار عمداً قى كند- اگر چه بهواسطه مرض و مانند آن ناچار باشد-
روزهاش باطل مىشود، ولى اگر سهواً يا بىاختيار قى كند اشكال ندارد. (م 1646)
اگر روزهدار آروغ بزند، حكم آن چند صورت دارد:
1- يقين داشته باشد كه بهواسطه آروغ زدن، چيزى از گلو بيرون مىآيد،
نبايد عمداً آروغ بزند.
2- يقين نداشته باشد، اشكال ندارد. (م 1651)
3- آروغ بزند و بدون اختيار چيزى در گلو يا دهانش بيايد، بايد آن را بيرون
بريزد و اگر بى اختيار فرو رود، روزهاش صحيح است. (م 1652)
مكروهات
روزه
بعضى از مكروهات روزه عبارتند از:
1- دوا ريختن به چشم؛
2- انجام هر كارى كه باعث ضعف مىشود، مثل خون گرفتن و حمّام رفتن؛