الف- اگر بعداز
اصابت سنگ به آنها- گرچه يك سنگ- فرار كنند، برگردانده نمىشوند.
ب- و گرنه بايد
برگردانده شوند.
ناگفته نماند كه
حكم مزبور درباره سنگسار كردن است، اما در مورد تازيانه، فرار نفعى ندارد، بلكه
برگردانده مىشوند و حدّ مىخورند. [1]
3- اگر زناكار
محصن «همسر دار» اقرار به زنا كرده باشد، اوّل امام 7[2] و سپس مردم او را
سنگسار مىكنند و اگر بيّنه بر آن اقامه شود، اوّل شهود سپس امام 7 و پس از آن
مردم او را سنگسار مىكنند. [3]
4- مرد زناكار
در حال ايستاده و بدون لباس- درحالى كه عورتش پوشيده شده- و زن به صورت نشسته و با
لباس شلاق زده مىشود. [4]
5- براى حاكم
سزاوار است به مردم اعلان كند كه در اجراى حدّ حضور يابند، بلكه سزاوار است كه به
آنان امر كند، تا براى اجراى حدّ حضور يابند و احوط حضور گروهى از مؤمنان- سه نفر
يا بيشتر- است. [5]
6- پيش از
سنگسار كردن، امام 7 يا حاكم به او دستور مىدهد كه با آب سدر، سپس آب كافور و
پس از آن با آب خالص، غسل ميّت كند، كفن بپوشد و حنوط ببندد، سپس سنگسار گردد. بعد
از آن بر او نماز خوانده مىشود و بدون غسل دادن، در قبرستان مسلمانان دفن
مىگردد. [6]
2-
لواط
«لواط» در فقه
اسلام و قوانين جزايى، اصطلاحى است كه براى عمل شنيع همبسترى مرد با مرد و جمع شدن
آن دو با يكديگر براى اطفاى غريزه جنسى به كار مىرود. لواط
1- تحرِیر الوسِیله، ج 2، ص 466، مسأله 1 ـ 2.
2- در زمان
غِیبت به عهده حاکم شرع است. (ر.ک. تحرِیر الوسِیله، ج 2، ص 466 ـ
467، مسأله 5 ـ 6).