توضيح موارد مزبور بدين شرح است:

1- در مورد اقرار:

الف- يك مرتبه اقرار كافى است.

ب- در اقرار كننده، بلوغ، عقل، اختيار، قصد و آزادى شرط است. [1]

2- در مورد شاهد (بيّنه):

الف- قصاص با شهادت دو شاهد عادل ثابت مى‌شود.

ب- شهادت يك زن- به تنهايى يا به ضميمه يك مرد- اعتبار ندارد.

ج- شهادت بايد صريح يا مانند آن باشد؛ مثل اين كه بگويد: «مقتول را با شمشير كشت».

يا «او را با شمشير زد، سپس مرد» يا «خونش را ريخت، پس از آن مرد» و در صورت اجمال و وجود احتمال در آن پذيرفته نمى‌شود.

د- شهادت گواهان بايد بر يك موضوع و يك وصف وارد شود. بنابراين، اگر يكى شهادت دهد كه «او را صبح كشت» ديگرى بگويد: «شب كشت» يا يكى بگويد: «با سمّ كشت» و ديگرى بگويد: «با شمشير كشت» و يا يكى بگويد: «در بازار كشت» و دومى بگويد: «در مسجد كشت» شهادت آن‌ها پذيرفته نمى‌شود. [2]

3- «قسامه» عبارت است از سوگندهايى كه بر اولياى مقتول، هنگام ادعا كردن خون او، تقسيم مى‌شود. [3] اين قسم‌هاى متعدد در صورتى است كه قتلى اتفاق افتد، قاتل معلوم نباشد و ولى خون ادعا كند كه فلان شخص، قاتل است و دلايل و مدارك ظنّى نزد حاكم بر صدق ادعاى او اقامه شود؛ مانند شاهد واحد يا دو شاهدى كه واجد همه شرايط قبول نيستند يا پيدا شدن علائم و وسائل جرم نزد مدعا عليه. [4]

تعداد قسم در قتل عمد، 50 و در قتل خطا و مانند آن 25 قسم است. [5]

1- تحرِیر الوسِیله، ج 2، ص 524.

2- همان، ص 525.

3- مجمع البحرِین، ج 6، ص 138، واژه «قسم».

4- تحرِیر الوسِیله، ج 2، ص 527.

5- همان، ص 528.