مَنْ مَاتَ عَلى‌ وَصِيَّةٍ حَسَنَةٍ مَاتَ شَهيداً. [1]

هر كس بر وصيت نيكويى بميرد شهيد محسوب مى‌شود.

شرايط موصى‌ له ^

موجود باشد، كسى كه انسان وصيت مى‌كند چيزى به او بدهند بايد وجود داشته باشد، هرچند در شكم مادر باشد ولى اگر وصيت كند به بچه‌اى كه ممكن است فلان زن حامله شود، چيزى بدهند باطل است. [4]

1. همان، ص 200، حدِیث 36.

2. توضِیح المسائل، م 2697.

3. همان، م 2704.

^. موصِی له کسِی است که براِی او وصِیت مِی‌شود.

4. توضِیح المسائل، م 2712.

5. تحرِیر الوسِیله، ج 2، ص 97 ـ 96، م 17، 18، 19، 22.