اگر بخشنده از آنچه كه در بخشش است، آگاه بود، هرگز كسى در خواست ديگرى را رد نمى‌كرد.

بخشش به فاميل و خويشان مستحب است؛ زيرا خداوند به صله رحم دستور اكيد داده و از قطع ارتباط خانواده و فاميل به شدّت نهى كرده است. از امام باقر 7 نقل شده كه فرمود:

سه خصلت است كه صاحبش نمى‌ميرد جز اينكه كيفر آن را مى‌بيند: 1- طغيان 2- قطع رحم 3- قسم دروغ؛ و نزديكترين طاعتها به ثواب و پاداش صله رحم است.

امام صادق 7 نقل مى‌كند:

شخصى خدمت رسول خدا 6 آمد و پرسيد: به چه كسى نيكى كنم؟

حضرت فرمود: مادرت. آنگاه پرسيد: بعد از وى به چه كسى؟ حضرت فرمود: مادرت، و باز پرسيد ديگر چه كسى؟ و باز حضرت فرمود: مادرت. و در مرتبه چهارم فرمود: پدرت. [1]

تبعيض ميان فرزندان در بخشش مكروه است و در مواردى كه موجب فتنه، دشمنى، حسد، كينه و فساد گردد، حرام است. همچنان كه در صورت ايمن بودن از فساد، ترجيح بعضى به خاطر خصوصيتى كه سزاوار اولويت باشد، خوب است. [2]

اركان هبه‌

1- عقد؛ به هر لفظى كه مقصود را برساند.

2- طرفين عقد (بخشنده و گيرنده)

3- مورد هبه‌

4- قبض (تحويل گرفتن) گرچه در غير مجلس عقد باشد. [3]

1. تحرِیر الوسِیله، ج 2، ص 60، م 21.

2. همان، ص 61، م 22.

3. همان، ص 56 به بعد، اقتباس از چند مسأله.