9. هم در اطعام و هم در پوشاندن نمى‌توان قيمت معادل كفاره را به فقير داد بلكه لازم است خود لباس و يا غذا به فقير داده شود. البته اگر به فقير اطمينان دارد مى‌تواند پول را بدهد و فقير را وكيل كند تا با آن پول (در كفاره اطعام) غذا و يا (در كفاره پوشاندن) لباس بخرد. [1]

سؤال: آيا دادن پول يك مدّ طعام به فقير تا با آن غذايى براى خودش بخرد كافى است؟

جواب: اگر اطمينان داشته باشد كه فقير به وكالت از او طعام خريده و سپس آن را به عنوان كفاره قبول مى‌كند، اشكال ندارد. [2]

سؤال: اگر شخصى وكيل در غذا دادن به عده‌اى از مساكين شود، آيا مى‌تواند اجرت كار و پختن غذا را از اموالى كه به عنوان كفاره به او داده شده است، بردارد؟

جواب: مطالبه اجرت كار و پخت غذا براى وى جايز است ولى نمى‌تواند آن را بابت كفاره حساب نمايد و يا از اموالى كه بايد به عنوان كفاره به فقرا داده شود بردارد. [3]

10. در كفاره‌هايى كه شخص در انتخاب عمل مخير است ميان چند كار (كفارات تخييرى)، بايد يكى از آن امور سه گانه را كامل انجام دهد. به عنوان مثال در شكستن سوگند نمى‌تواند به 5 فقير طعام و به 5 فقير ديگر لباس بدهد. اما در اطعام و يا پوشاندن فقير لازم نيست همه طعام‌ها يا لباس‌هاى داده شده به فقرا يك نوع باشند. [4]

11. كفارات مالى حكم ديون را دارند. و اگر كسى كه كفاره به عهده وى مى‌باشد بميرد از اصل مال وى كفاره خارج مى‌شود. [5]

سؤال: شخصى روزه ماه مبارك را عمده افطار كرده و مى‌بايست كفاره را مى‌داده ولى قبل از اينكه كفاره را بپردازد فوت كرده، تكليف ورثه با علم به اينكه متوفى ذمه‌اش مشغول بوده چيست؟ و همچنين اگر متوفى ذمه‌اش مشغول به مطلق كفارات بوده برعهده ورثه چيزى هست يا خير؟

1. همان، ص 132، م 20.

2. اجوبة الاستفتائات، س 801.

3. همان، س 802.

4. تحرِیر الوسِیله، ج 2، ص 132، م 21.

5. همان، ص 133، م 25.