اركان اجاره‌

اركان اجاره عبارتند از: قرارداد اجاره، موجر و مستأجر، مورد اجاره و مال الاجاره (اجاره بها) كه شرح هر يك در زير مى‌آيد:

1- قرارداد اجاره‌

قرارداد اجاره عبارت است از لفظ مشتمل بر:

1- ايجاب كه عرفاً بر تمليك يا عمل در برابر عوض، دلالت كند.

2- قبول كه بر رضايت به آن ايجاب و تملّك منفعت يا عمل در برابر عوض، دلالت كند. [1]

عقد اجاره با توافق موجر و مستأجر صورت مى‌گيرد، بنابر اين ممكن است نوشته‌اى به صورت اجاره نامه رسمى (در بنگاه معاملاتى) يا عادى تنظيم شود، چنان كه امروزه متداول ست و يا نوشته‌اى تنظيم نشود و قرارداد بطور شفاهى منعقد گردد. از اين رو، حضرت امام قدس سرّه مى‌فرمايد:

اگر مالك به كسى بگويد ملك خود را به تو اجاره دادم و او بگويد قبول كردم، اجاره صحيح است. [2]

2- موجر و مستأجر

در هر قرارداد اجاره‌اى حداقل دو نفر، طرف قرارداد هستند: اجاره دهنده و اجاره كننده. اجاره دهنده را «موجر» و اجاره كننده را «مستأجر» مى‌نامند.

3- مورد اجاره‌

(پيشتر توضيح داده شد.)

4- مال الاجاره‌

پولى را كه مستأجر بابت كرايه خانه يا دكّان به مالك يا موجر مى‌دهد، مال الاجاره يا اجاره بها مى‌نامند.

1. همان.

2. توضِیح المسائل، م 2177.