مصرف زكات‌

قرآن كريم موارد مصرف زكات را چنين بيان كرده است:

(انَّمَا الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساكِينِ وَ الْعامِلينَ عَلَيْها وَ الْمُؤَلِّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَ فِى الرِّقابِ وَ الْغارِمينَ وَ فى‌ سَبيلِ اللَّهِ وَ ابْنِ السَّبيلِ فَريضَةً مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ) [2]

صدقات (زكات) براى فقيران است و مسكينان و كارگزاران جمع‌آورى آن. و نيز براى به دست آوردن دل مخالفان و آزاد كردن بندگان و (اداى قرض) قرض‌داران و انفاق در راه خدا و مسافران نيازمند و آن فريضه‌اى است از جانب خدا. و خدا دانا و حيكم است.

^. مالِی را که از انسان غصب کرده‌اند و نمِی‌تواند در آن تصرف کند زکات ندارد و نِیز اگر زراعتِی را از او غصب کنند و موقعِی که زکات آن واجب مِی‌شود در دست غضب کننده باشد، موقعِی که به صاحبش برمِی‌گردد زکات ندارد. (توضِیح المسائل، م 1862.)

1. همان، م 1855.

2. توبه (9)، آِیه 60.

^^. فقِیر کسِی است که مخارج سال خود و عِیالاتش را ندارد و کسِی که صنعت ِیا ملک ِیا سرماِیه‌اِی دارد که مِی‌تواند مخارج سال خود را بگذراند فقِیر نِیست.

^^^. مسکِین کسِی است که از فقِیر سخت‌تر مِی‌گذراند.

3. توضِیح المسائل، م 1925.