درس نهم

قرض‌

قرض عبارت است از تمليك كردن مالى به ديگرى به اين شكل كه پرداختن عين آن مال، يا مثل آن و يا قيمت آن بر عهده او باشد. [1]

اهميت قرض‌

قرض دادن از كارهاى مستحبّى است كه در آيات قرآن و اخبار راجع به آن زياد سفارش شده است، از پيغمبر اكرم 6 روايت شده كه هر كس به برادر مسلمان خود قرض بدهد، مال او زياد مى‌شود و ملائكه بر او رحمت مى‌فرستند و اگر با بدهكار خود مدارا كند، بدون حساب و به سرعت از صراط مى‌گذرد و كسى برادر مسلمانش از او قرض بخواهد و ندهد، بهشت بر او حرام مى‌شود. [2]

بنيانگذار جمهورى اسلامى حضرت امام خمينى قدس سرّه درباره قرض الحسنه فرمود:

قرض الحسنه از اعمال بسيار خوب است و بهتر از (انفاق و) همين طور پول دادن است، شايد يكى از نكته‌هايش اين باشد كه قرض الحسنه فعاليت به دنبال دارد و پول دادن مجّانى شايد گدا درست كردن باشد، كسى كه قرض مى‌كند، به فعاليت مى‌افتد تا در وقت خودش بتواند قرضش را ادا كند و با مازادى كه پيدا كرده به كار خود ادامه دهد، ولى آن كس كه كنار كوچه نشسته و از مردم چيز مى‌خواهد، هيچ وقت در فكر اين نيست كه كارى بكند. براى اينكه‌

1. تحرِیر الوسِیله، ج 1، ص 651.

2. توضِیح المسائل، ص 310.