اوقات نماز

موقعى انسان مى‌تواند مشغول نماز شود كه يقين كند وقت داخل شده است، يا دو مرد عادل به داخل شدن وقت خبر دهند. [1]

نابينا وكسى كه در زندان است ومانند اينها بنابراحتياط واجب بايد تا يقين به داخل شدن وقت نكنند مشغول نماز نشوند، ولى اگر انسان به واسطه ابر يا غبار و مانند اينها كه براى همه مانع از يقين كردن است، نتواند در اوّل وقت نماز، به داخل شدن وقت يقين كند، چنانچه گمان داشته باشد كه وقت داخل شده، مى‌تواند مشغول نماز شود. [2]

وقت نماز صبح‌

نزديك اذان صبح از طرف مشرق، سفيده‌اى روبه بالا حركت مى‌كند، كه آن رافجر اوّل گويند، موقعى كه آن سفيده پهن شد، فجر دوّم و اوّل وقت نماز صبح است و آخر وقت نماز صبح موقعى است كه آفتاب بيرون مى‌آيد. [3]

طلوع فجرى كه در روزه گرفتن مطرح است. فجر دوّم، يعنى اوّل وقت نماز صبح است كه براى روزه گرفتن تا اين وقت مى‌تواند بخورد و بياشامد.

[1] - توضيح المسائل، مسألۀ 742

[2] - همان مدرك، مسألۀ 743

[3] - همان مدرك، مسألۀ 741