اختلالاتى كه بر اثر رعايت نكردن واجبات نماز پيدا مىشود، به دو قسم
اخلال عمدى و غير عمدى تقسيم مىشود.
1- اخلال عمدى
اخلال عمدى در شرايط، افعال و اجزاى نماز صورت مىگيرد و به همه اقسامش از
زيادى و نقص، نماز را باطل مىكند. [1] براى توضيح بيشتر به مسايل زير توجه كنيد:
الف- اخلال عمدى در شرايط نماز:
اخلال به طهارت ^ (وضو، غسل يا تيمّم) عمداً، سهواً، دانسته يا ندانسته
نماز را باطل مىكند؛ اما اخلال در شرايط ديگر مانند وقت، رو به قبله بودن، پوشش و
غير اينها [در دورههاى قبل] گذشت. (ت، ج 1، ص 195، م 1)
به عنوان مثال در موارد زير نماز باطل است:
1- پشت به قبله نماز خواندن از روى عمد يا فراموشى. (قبل از م 1131)
2- نماز خواندن با بدن يا لباس نجس به طور عمد. (م 799)
3- نپوشاندن عورت در نماز به طور عمد. (م 791)
4- كسى كه مىداند لباسى غصبى حرام است. اگر عمداً در لباس غصبى يا در
لباسى كه نخ يا دگمه يا چيز ديگرِ آن، غصبى است نماز بخواند، بايد آن نماز را با
لباس غيرغصبى
1- عروة الوثقِی، ص 303، مسأله 2.
^- به اِین معنِی که بدون وضو، غسل ِیا
تِیمّم، نماز بخواند.