اعاده نمايد. (م 815)

5- كسى كه مى‌داند پوشيدن لباس غصبى حرام است، ولى نمى‌داند نماز را باطل‌مى‌كند، اگر عمداً با لباس غصبى نماز بخواند بايد آن نماز را با لباس غير غصبى بخواند. (م 816)

ب- اخلال عمدى در افعال و اجزاى نماز:

اگر كسى عمداً به چيزى از واجبات نمازش- گر چه حركتى از قرائت و ذكرهاى واجب- اخلال وارد كند، نمازش باطل مى‌شود و همچنين است اگر جزئى را بطور عمد در نماز اضافه كند، بدون آنكه بين ركن و غير آن فرقى باشد. (ت، ج 1، ص 195، م 1)

بنابراين، اخلال در موارد زير موجب باطل شدن نماز مى‌گردد:

1- كم و زياد كردن چيزى از واجبات در نماز به طور عمد، اگر چه يك حرف آن باشد. (م 1263)

2- تكبيرة الاحرام گفتن در حال حركت بدن از روى عمد. (م 951)

3- خواندن سوره پيش از حمد به طور عمد. (م 980)

4- عمداً خواندن يكى از چهار سوره‌اى كه آيه سجده دارد در نماز. [1] (م 983)

5- آهسته خواندن نماز به طور عمد در جايى كه بايد بلند بخواند و بلند خواندن نماز در جايى كه بايد آهسته بخواند. (م 955)

6- ندانستن يكى از كلمات حمد يا سوره يا عمداً نگفتن آن يا گفتن حرفى به جاى حرف ديگر (مثل گفتن «ض» به جاى «ظ») يا زير و زبر دادن در جايى كه بايد بدون زير و زبر خوانده شود، يا نگفتن تشديد. (م 1000)

7- گفتن ذكر ركوع به طور عمدى پيش از خم شدن به مقدار ركوع و پيش از آرامش بدن. (م 1032)

8- سر برداشتن از ركوع به طور عمدى پيش از تمام شدن ذكر واجب. (م 1033)

9- به سجده‌رفتن پيش‌از ايستادن [قيام بعداز ركوع‌]، يا پيش‌از آرام گرفتن بدن. (م 1040)

10- كم يا زياد كردن يك سجده از روى عمد. (م 1047)

1- ِیعنِی سوره‌هاِی 32 ـ 41 ـ 53 و 94.