اينك به توضيح هر يك از آنها مى‌پردازيم:

1- شك در اصل نماز

منظور از شك در اصل نماز يعنى كسى شك كند كه آيا نماز واجب خود را خوانده يا نه، چنين شكى دو صورت دارد:

الف- اگر بعد از گذشتن وقت نماز باشد، به شك خود اعتنا نكند و بنا را بر خواندن نماز بگذارد.

ب- اگر قبل از گذشتن وقت باشد، بايد نماز را بخواند. (ت، ج 1، ص 198، م 1)

مسأله‌

اگر كسى در اثناى وقت در خواندن نماز شك نمايد و فراموش كند كه نماز را بخواند، تا اين كه وقت بگذرد، قضاى اين نماز واجب است. (ت، ج 1، ص 199، م 6)