درس ششم:

شكيات نماز (2)

2- شك در اجزاى نماز

شك در يكى از اجزاى نماز (بجز ركعتها) دو نوع است:

الف- شك در محل، يعنى شك قبل از داخل شدن در غير آن جزء مشكوك باشد، در اين صورت، واجب است آن جزء مشكوك را به جا آورد، مانند شك در موارد زير:

1- شك در تكبيرة الاحرام، قبل از ورود در قرائت و حتى قبل از ورود در «اعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ».

2- شك در قرائت حمد قبل از ورود در خواندن سوره.

3- شك در قرائت سوره قبل از شروع در ركوع رفتن.

4- شك در به جا آوردن ركوع قبل از خم شدن براى سجده.

5- شك در سجده قبل از ايستادن يا قبل از داخل شدن در تشهد.

ب- شك بعد از محل، يعنى شك بعد از داخل شدن در كارى كه بايد پس از آن جزء مشكوك، انجام گيرد، هر چند آن كار بعدى مستحب باشد، در اين صورت بايد به شك خود اعتنا نكند و بنابر انجام آن بگذارد، بدون آن كه فرقى بين دو ركعت اول نماز و دو ركعت آخر نماز باشد.

بنابر اين، در موارد زير نبايد به شك اعتنا شود:

1- شك در خواندن حمد، در حال قرائت سوره‌

2- شك در خواندن سوره، در حال قنوت‌

3- شك در ركوع يا در سربرداشتن از آن، در حال رفتن به طرف سجده‌