الف- چنانچه از محل به جا آوردن آن نگذشته بايد آن را به جا آورد، مثلًا اگر شك كند كه حمد خوانده يا نه و اعتنا نكند، چنانچه در قنوت يادش بيايد كه حمد نخوانده، بايد بخواند.

ب- اگر از محل آن گذشته، نمازش صحيح است. مثل اين كه در مثال سابق در ركوع يادش بيايد كه حمد نخوانده، نماز او صحيح است. (م 1191)

يادآورى: به مسائل 1186 تا 1189 توضيح المسائل مراجعه شود.

5- شك امام و مأموم‌

اگر امام جماعت در شماره ركعتهاى نماز شك كند، مثلًا شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت، چنانچه مأموم يقين يا گمان داشته باشد كه چهار ركعت خوانده، به امام بفهماند كه چهار ركعت خوانده است، امام بايد نماز را تمام كند و خواندن نماز احتياط لازم نيست و نيز اگر امام يقين يا گمان داشته باشد كه چند ركعت خوانده است و مأموم در شماره ركعتهاى نماز شك كند، [مأموم‌] بايد به شك خود اعتنا ننمايد. (م 1192)